Jak wygląda cesarskie cięcie?

Cesarskie cięcie jest zabiegiem chirurgicznym wymagającym od lekarza mechanicznego otwarcia ciała matki i ręcznego wyjęcia dziecka. Istnieją różne techniki operacyjne, a konkretna jest wybierana przez lekarza, który będzie odbierał poród. W takim razie jak wygląda cięcie cesarskie, jakie są wskazania oraz jak się przygotować?

Cesarskie cięcie - wskazania

Poród przez cesarskie cięcie jest zalecany w różnych sytuacjach. Głównym powodem jest nieprawidłowe ułożenie dziecka (kiedy nie odwróciło się główką do dołu). Często wymienia się także wady dziecka, duża masa płodu, zagrażająca zamartwica, zaburzenia rozwierania się szyjki macicy, choroby płuc i sercowo-naczyniowe matki, patologie kręgosłupa, przedwczesny poród, choroby przenoszone drogą płciową, odklejanie się łożyska, konflikt serologiczny, przebyte operacje macicy czy ciąża mnoga. Skierowanie na cesarskie cięcie jest też wystawiane z powodu tokofobii, czyli panicznego lęku przed porodem. Decyzja zawsze jest ustalana z lekarzem prowadzącym, który może zaproponować technikę przeprowadzania operacji.

Skierowanie na cesarskie cięcie i co dalej?

Lekarze w danej placówce wskażą termin operacji, a także określą, kiedy dokładnie pojawić się w szpitalu.

Cesarskie cięcie - jak się przygotować?

Głównym zaleceniem jest wstrzymanie się z przyjmowaniem pokarmów oraz płynów co najmniej 6 godzin przed operacją. Jest to motywowane ochroną przed cofnięciem się treści jelit na skutek zahamowania ich pracy przez działanie znieczulenia. Bardzo częstym zaleceniem jest depilacja wzgórka łonowego.

Przygotowania przed samym zabiegiem zależą przede wszystkim od placówki, w którym wykonuje się operację. Bardzo istotna jest rozmowa z anestezjologiem, który wykona wywiad dotyczący przebytych chorób czy przyjmowanych leków, żeby dobrać najlepsze znieczulenie.

Poród przez cesarskie cięcie - dwa rodzaje znieczulenia

Zazwyczaj planowane cesarskie cięcie dotyczy znieczulenia podpajęczynówkowego, które jest aplikowane w rdzeń kręgowy i powodują brak czucia w dolnych partiach ciała, jednak pozwalają pacjentowi zachować pełną świadomość. Niestety, w niektórych przypadkach konieczna jest znieczulenie ogólne, zwane także narkozą. Jest ona konieczna z powodu nagłego wykonywania operacji lub poważnych problemów z kręgosłupem.

Jak wygląda cięcie cesarskie?

Wiele zależy od placówki medycznej, ale przede wszystkim sytuacji. Istnieje wiele technik, jednak nie da się określić, czy jedna jest lepsza od drugiej.

Przed operacją zakłada się cewnik. Chirurg najczęściej wykonuje tzw. cięcie majtkowe. Przebiega zaraz nad spojeniem łonowym i jest poprzeczne. Ma długość 15 cm. Później docina się tkankę podskórną i rozchyla brzegi. Podobnie działa się w przypadku powięzi, czyli kolejnej tkanki. Odkrywają się wtedy mięśnie, których zwykle się nie rozcina, ale rozchyla na boki. Poniżej znajduje się otrzewna, którą lekarz rozrywa palcami, co uwidacznia macicę. Jest ona otwierana do rozwarcia około 15 cm. Podobnie jak w przypadku porodu naturalnego, dziecko jest wyciągane najczęściej główką do góry. Następnie należy przeciąć pępowinę i przystąpić do zamknięcia rany, począwszy od zahamowania krwawienia i oczyszczenia macicy. Jama brzuszna jest zamykana warstwowo.

W niektórych przypadkach wykonuje się także cięcie klasyczne. Skóra jest nacinana pionowo (od pępka do spojenia łonowego). Pozwala to szybciej wydobyć dziecko, dlatego czasem ten sposób jest wybierany w przypadku nagłych sytuacji.

Należy także wyróżnić cesarskie cięcie drogą pochwową. Jest ono wykonywane, kiedy po rozpoczęciu akcji porodowej (przy porodzie naturalnym) dochodzi do komplikacji. W tym przypadku nacina się łukowato przednią ścianę pochwy, a później przednią ścianę szyjki macicy.

Cesarskie cięcie - rekonwalescencja

Kobieta powinna po operacji leżeć co najmniej 6-12 godzin. Później podczas chodzenia należy zachować wyprostowaną pozycję, ponieważ skrzywienie może doprowadzić do nieprawidłowego zrośnięcia się jamy brzusznej.